«Το κρυφτό» Το σπιτάκι στην άκρη του λόφου, όπως πάντα φιλόξενο, έμοιαζε να την περιμένει. Το κοίταζε από την ώρα που πήρε τη στροφή και το είδε να σχηματίζεται από απόσταση στην κορυφή του υψώματος. Όσο το πλησίαζε κι η μορφή του γινόταν όλο και πιο ξεκάθαρη, μια γλυκειά αδημονία…

«Τα καλοκαίρια μας» Μια τρομερή καταιγίδα μόλις σταμάτησε. Όλα βρεγμένα και μια μυρωδιά χώματος πλανιέται στον αέρα. Η ζέστη και η υγρασία έκαναν την ατμόσφαιρα αποπνικτική.  Στέκομαι μπροστά στο σπίτι και το κοιτάζω και είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Αλλά έχουν περάσει 35 χρόνια. 35 χρόνια από την…

«Χειμωνιάτικο τριαντάφυλλο» Είναι στιγμές, που η φύση έχει το δικό της μοναδικό τρόπο να εκφράζει τις στιγμές της. Αυτές που εμείς οι άνθρωποι, δύσκολα μπορούμε κατανοήσουμε. Για τους “μυημένους”, για εκείνους που αγαπούν να αφήνονται στις μορφές και στα πρόσωπα, που εκείνη παίρνει, όλα αυτά τα φαινόμενα με τα οποία…

«Η Μπάμπουσκα» Ένα από τα πράγματα που σιχαινόταν ήταν η ανυπόφορη ζέστη. Μια τέτοια, καυτή κυριολεκτικά μέρα, ήταν θάνατος γι’ αυτόν. Το μόνο που ήθελε από το πρωί που άνοιξε τα βλέφαρά του, ήταν να έρθει το απόγευμα, που μόνος πια, αγκαλιά στον καναπέ με τον Σνούπι, τον γάτο του,…

«Κωδικός: Άμα αργήσω, φάε…» Ξύπνησε η Χαρχάλω χαράματα, ανέβηκε στη ζυγαριά νηστική, έριξε μια μούντζα στη ζυγαριά, η ζυγαριά ανταπέδωσε στο καπάκι, αυτό γινόταν κάθε πρωί. Ότι έχει το προνόμιο η Χαρχάλω να μουντζώνει.. να το ξεχάσει! Η δεύτερη πράξη τού δράματος παίχτηκε στην κουζίνα, όπου η Χαρχάλω με μνήμη…

«Παιχνίδια της μοίρας» Η Μυρτώ ύστερα από άλλη μια κουραστική εφημερία στο νοσοκομείο επιτέλους έφτασε στο σπίτι της. Τώρα το μόνο που χρειαζόταν ήταν ένα χαλαρωτικό μπάνιο και να πέσει για ύπνο. «Νομίζω μου χρειάζεται μια βδομαδούλα άδεια», σκέφτηκε καθώς έμπαινε στη μπανιέρα. Η αλήθεια είναι πως αυτές οι απανωτές…

«Πάσχα στο χωριό» (Θεατρικό μικρό σε τρεις πράξεις) ΠΡΟΣΩΠΑ: Βλάσσης(Ο μεγάλος αδερφός του Σταμάτηπου σκοτώθηκε σε τροχαίο πριν ένα χρόνο. Το πατρικό πετρόχτιστο σπίτι κληροδοτείται εξ ολοκλήρου σ’ αυτόν, μετά και τον πρόσφατο θάνατο της μητέρας τους, της κυρίας Ελένης. Θέλει να το κάνει χειμερινό ορμητήριο στο κοντινό χιονοδρομικό κέντρο. Με τα…

«Η κόκκινη πόρτα» Αυτό το περίεργο γράμμα, μου το έδωσε ο δικηγόρος. Μαζί, με ένα ημερολόγιο του θείου μου, το κλειδί και τα έγγραφα του σπιτιού και μια υπόσχεση πως έχει φροντίσει τους λογαριασμούς, άρα θα είχα ρεύμα και νερό. Ο Θείος Δημήτρης, ήταν πάντα κοντά μας και μακριά παράλληλα.…

Η Υπόσχεση Με τη παρουσία φίλων και συγγενών, αποχαιρέτησε τον αδελφό της για το τελευταίο του ταξίδι, έπειτα από ταλαιπωρία ενός μήνα, από την παλιο-αρρώστια που τελικά τον νίκησε. Ο Δημήτρης, μόνιμος κάτοικος του πατρικού της στο χωριό, και η Νίκη, μόνιμος κάτοικος της πρωτεύουσας. Δύο διαφορετικοί χαρακτήρες, αλλά ωστόσο…

Το σπίτι στο χωριό «Λυπάμαι. Δεν θα μπορέσουμε να σας εξυπηρετήσουμε άμεσα, κύριε Γαβριηλίδη. Η χιονοθύελλα καθιστά αδύνατη την πρόσβαση στο χωριό σας. Όμως, σας υπόσχομαι να στείλω κάποιον υπάλληλο μόλις ανοίξει ο δρόμος.» Ο Φάνης κατέβασε το ακουστικό βλαστημώντας την τύχη του. Δεν του έφτανε που χάλασε το αυτοκίνητό…

Δώρο γενεθλίων Ο ήχος του τηλεφώνου διέκοψε τον ήδη αναστατωμένο ύπνο του. Πάει μία εβδομάδα που δεν μπορεί να κοιμηθεί φυσιολογικά. Παράξενα όνειρα, μπλεγμένο το παρελθόν με το παρόν, με έντονα σουρεαλιστικά στοιχεία. Το υποσυνείδητό μου διαθέτει φαντασία αν μη τι άλλο σκέφτηκε. Η οθόνη του κινητού τον τύφλωσε ξυπνώντας…

Η Απαγωγή -Θα πάω μαμά, την Άνοιξη.  Ποιος ο λόγος να τρέχω μέσα στο χειμώνα; Ακόμα δεν ήρθα, άσε με να πάρω μιαν ανάσα.  -Πήρες ανάσα και μια και δυο. Τώρα πρέπει να πας. Το υποσχέθηκα στον πατέρα σου,  όταν πεθάνει,  να πάμε στο χωριό να δούμε το σπίτι μας.…